Toelichting onderzoek naar de horizon

Voor mijn werk in de noordelijke provincies rijd ik met grote regelmaat over de Afsluitdijk. Telkens weer is de eerste blik op het IJsselmeer voorbij Den Oever fascinerend, een compromisloze leegte die nooit hetzelfde is. Bij het monument van Dudok maak ik sinds zeven jaar panoramafoto’s van het IJsselmeer.

Afhankelijk van de weersomstandigheden, het seizoen en het tijdstip op de dag is het beeld en het gevoel van ruimte steeds weer anders. De lucht, het water en de grens tussen die twee. De volheid van de leegte verveelt nooit.

Bij de huidige planvorming rondom de versterking van de Afsluitdijk is het essentieel dat dit beeld en gevoel van immense ruimte, uniek op de schaal van Nederland, blijft behouden.

Voor het beeldessay dat in mei 2008 is verschenen in Architectuur.nl klik hier >>>

 

Toelichting onderzoek naar de horizon

Voor mijn werk in de noordelijke provincies rijd ik met grote regelmaat over de Afsluitdijk. Telkens weer is de eerste blik op het IJsselmeer voorbij Den Oever fascinerend, een compromisloze leegte die nooit hetzelfde is. Bij het monument van Dudok maak ik sinds zeven jaar panoramafoto’s van het IJsselmeer.

Afhankelijk van de weersomstandigheden, het seizoen en het tijdstip op de dag is het beeld en het gevoel van ruimte steeds weer anders. De lucht, het water en de grens tussen die twee. De volheid van de leegte verveelt nooit.

Bij de huidige planvorming rondom de versterking van de Afsluitdijk is het essentieel dat dit beeld en gevoel van immense ruimte, uniek op de schaal van Nederland, blijft behouden.