In 2017 is samen met de eilanders en deskundigen de Boschplaatvisie opgesteld. De oostpunt van Terschelling – een van de grootste natuurgebieden van Nederland – heeft te maken met verlies van dynamiek en natuurwaarden. De aanleg van de Stuifdijk in de jaren ’30 van de vorige eeuw heeft de natuurlijke dynamiek verstoord. Zandverstuiving blijft uit en slib bereikt de kwelders niet meer. Hierdoor verruigt het gebied met struikgewas en riet, en kan het door zeespiegelstijging verdrinken. Om de dynamiek te bevorderen worden ‘kerven’ in de stuifdijk gemaakt en een ‘washover’ aangelegd.
De washover – een brede laagte in de Stuifdijk – zorgt er bij stormvloeden voor dat de zee slib en zand kan afzetten op de Boschplaat zelf, zodat er natuurlijke ophoging en verjonging kan optreden. Bij het vergraven van de stuifdijk komen enorme hoeveelheden zand vrij. Wat daarmee te doen? Met de klankbordgroep van betrokken eilanders is recent de locatie bezocht en met een zandmaquette ter plekke van gedachten gewisseld over oplossingsrichtingen. Wordt vervolgd!